woensdag 28 mei 2008

Als niets anders lijkt te lukken

Bijna zes maanden geleden begonnen één timmerman, één werktuigbouwkundige, één stewardess, één rocketscientist, één architect, één natuurkundestudent en één gesjeesde aspirant-verkeersleider annex informaticus aan het grote avontuur om piloot te worden. Inmiddels is daar nog een accountmanager aan toe gevoegd. En zo is maar weer eens bewezen dat als je alles hebt geprobeerd en niets lijkt te lukken, je altijd nog kunt proberen piloot te worden. Vandaag bleek dat maar weer eens te meer…

Zoals de trouwe lezer al eens heeft kunnen lezen is één van onze docenten testvlieger op F-16 gevechtsvliegtuigen bij de Deense luchtmacht. Een droombaan voor de meeste van ons en in ieder geval een beroep dat tot veler verbeelding spreekt. Al eerder nam hij ons mee naar één van de hangars hier op de basis om ons het één en ander te laten zien. Dat leverde toen fraaie foto’s op van ons allen in de cockpit van dit vliegmachine.

Vorige week waren we zover gevorderd in het boek bij zijn vak dat de laatste les snel in zicht kwam. Er was echter nog één ding dat we van hem tegoed hadden: een ritje in de F16-simulator. En daarvoor was vandaag de mogelijkheid.

De simulator was speciaal voor ons gereserveerd en allemaal hebben wij zo’n half uur mogen vliegen. Het grappige is dat het vliegen op zich helemaal niet zo moeilijk blijkt. Zelfs de mensen zonder enige ervaring in zweefvliegtuigen of kleine, éénmotorige kistjes vlogen zo weg. Zelfs het landen was goed te doen. Vol verwondering vroeg ik onze docent dan ook of het vlieggedrag van deze simulator wel realistisch is. En dat blijkt zo te zijn. Maar voordat “de F16-vlieger” echt van zijn voetstuk zou vallen vertelde hij dat het bij een F-16 niet gaat om het vliegen, maar om het vechten. En dat maakt het een stuk moeilijker. Dat geloof ik natuurlijk graag, maar toch kreeg ik het voor elkaar om een tegenstander neer te schieten. En zo zie je maar dat als je alles hebt geprobeerd en niets lijkt te lukken, je altijd nog kunt proberen piloot te worden…

zondag 25 mei 2008

Quality-time

“Doe Van Maanen nog maar een worstje, die ziet er wat vermagerd uit…” Het is donderdagavond en “Van Maanen” is na een ruim zes uur durende rit over de authentieke Deutsche Staubahn voor een pitstop neergestreken op de camping nabij de Terletse vliegheide. Kort voor aankomst hadden goede vriend Olaf en zijn ouders samen met Lautje al een heuse barbecue ontstoken, zodat “Van Maanen” bij aankomst eigenlijk alleen maar hoefde aan te schuiven. Heerlijk!

Omdat ik afgelopen week wederom met goed gevolg een drietal progress-testen heb afgelegd en tevens mijn Polo-tje zeer binnenkort aan de beurt zou zijn voor de jaarlijkse APK-keuring was er een mooie gelegenheid de barak even te ontvluchten naar het vaderland. Naar zo bleek, gezien het weer, een prima keuze! En zo heb ik dus even samen met Lautje een paar daagjes kunnen genieten van ons appartementje in het Arnhemse.

Hoewel het doorgaans toch niet zo leuk is om grotendeels van elkaar gescheiden te leven heeft het ook wel degelijk voordelen. Van nature ben ik best een saaie piet. Zo mag ik, soms tot ergernis van mijn omgeving, graag een avond al zappend op de bank zitten (of liever nog liggen). Maar als je elkaar zo weinig ziet als Lautje en ik op het moment doen, dan doe je er natuurlijk alles aan om van het geringe samenzijn heuse quality-time te maken! En zo kwam het dat… zo kwam het dat Lautje en ik vrijdagochtend zomaar ineens tussen alle schoolreisjes door in het enige echte Nederlandse sprookjesbos rondliepen, namelijk dat van de Efteling. Best grappig als je bedenkt dat de Efteling ook heel wat attracties te bieden heeft voor de wat grotere bezoeker. En vooral van deze laatste attracties hebben Lautje en ik erg genoten…

zaterdag 17 mei 2008

Etentje

Enkele weken geleden was Lautje hier bij mij in the middle of sunny Denmark (vanaf heden weer gewoon “the middle of Danish nowhere”). Ook Jessica, de vriendin van klasgnoot Remco, was toen voor een aantal dagen overgekomen. Zoals de trouwe lezer wellicht nog weet, was dat een prima reden om met de hele klas plus aanhang (voor zover van toepassing en aanwezig) een avond heerlijk te barbeknoeien. Direct werden er toen al plannen gesmeed voor de klassikale aanschaf van een grill, zodat we op de mooie zomeravonden die we hopen nog voor ons te hebben te kunnen barbecuen.

Omdat onze domicilie, Flyvestation Skrydstrup, nog altijd een militaire basis is en militairen nu eenmaal vasthouden aan bepaalde regels moest er, alvorens tot aankoop van een grill over te gaan, nog wel het één en ander geregeld worden. Deze week bereikte ons het bericht dat al deze hobbels genomen zijn en was er groen licht voor het aanschaffen van een grill. Gelukkig houden Denen ook wel van een stukje zwartgebakken vlees en aangezien het daarvoor nu het seizoen is zijn de grills hier grootschalig in de handel.

Nu we ons de trotse eigenaren kunnen noemen van een prima, doch uitermate vriendelijk geprijsd modelletje, was het gisteravond tijd om deze uit te proberen. En ik moet zeggen, ik heb er van genoten! En niet om u de ogen uit te steken hoor, maar hierbij wat foto's.

dinsdag 6 mei 2008

The middle of sunny Denmark

Al vele malen las de trouwe lezer dezes over de soms bloedsaaie weekends in de “middle of Danish nowhere”. Deze woordkeuze doet heel wat vermoeden en de afgelopen vijf maanden waren ze in mijn ogen nog een eufemistisch understatement. Afgelopen weekend toonde Denemarken zich plotseling echter van een heel andere kant. Lautje, die doorgaans overigens als Laura door het leven gaat, was overgekomen voor een weekendje samen en spontaan leek daardoor de zon door te breken om het ons omringende landschap te veranderen in een andere wereld! De bloesems en blaadjes zaten ineens aan de bomen, korenvelden stonden ineens in bloei en om er nog maar een cliché aan toe te voegen: de lammetjes dartelden in de wei!

Speciaal voor Lautje d’r komst had ik een bungalowtje gehuurd op een camping vlak aan zee. Nou ja, “bungalowtje” bleek wat al te optimistisch… In Nederland zouden we dit een tuinhuisje hebben genoemd. Ik denk dat sommigen mij voldoende kennen om te begrijpen dat ik vrijdagavond, bij aankomst, dan ook op zijn minst niet geamuseerd was... Toen de volgende ochtend echter de zon ineens hoog aan de glasheldere hemel stond en de Oostzee zich spiegelglad voor ons uitstrekte was mijn humeur snel aan de beterende hand! Jammer alleen dat ik daar nog even niet van kon genieten, omdat er op het laatste moment voor deze dag een les was gepland waardoor ik Lautje, amper twaalf uur nadat zij was aangekomen, alweer ruim een halve dag alleen moest laten.

De geplande les bleek echter wel de moeite waard. Onze docent is F16-vlieger bij de Deense luchtmacht en houdt zich bezig met het testen van allerlei nieuwigheden aan deze en andere vliegtuigen. Omdat deze les wat hem betreft wat al te lang duurde leek het hem wel een goed idee om eens een echt vliegtuig te gaan bekijken. En zo stonden we plotseling met ons hele klasje oog in oog met een heuse F16. En natuurlijk hoort daar een fotomoment bij…


Het zal de geachte lezer niet verbazen dat ik na de les weer zo spoedig mogelijk in de auto zat naar Lautje, die zich overigens de avond daarvoor, direct na haar aankomst, al onsterfelijk had gemaakt bij mijn voltallige klas. Ze had namelijk in haar enthousiasme aangeboden voor iedereen te koken. Nu wil het toeval dat Lautje koken niet alleen heel erg leuk vindt, maar dat ze het ook echt heel erg goed kan. En zo zaten mijn klasgenoten, Lautje en ik vrijdagavond aan een maaltje dat zeker niet onderdeed voor menig restaurant en waarvan sommige klasgenoten mij nu nog steeds het recept proberen te ontfutselen.

Omdat later in het weekend ook Jessica, de vriendin van klasgenoot Remco, was afgereisd richting the middle of sunny Denmark werd ook voor zondag een eetfestijn gepland. Eén van mijn favoriete bezigheden is barbecuen en het door hun gehuurde, direct aan zee gelegen zomerhuisje bleek daarvoor een ideaal plekje. En of het nu aan de vierliter pakken wijn heeft gelegen of dat eten écht verbroedert; het was een berengezellige avond die een fraai onderdeel vormde van een overheerlijk weekend met Lautje!