maandag 28 juni 2010

Never a dull moment

Sinds de lange, koude winter 2009/2010 ten einde is en het vliegseizoen op de door mij zo geliefde Terletse vliegheide weer losbarstte ben ik maar weinig thuis geweest. Met vliegen als hobby en de luchtmacht als werkgever heb je namelijk weinig tijd om je te vervelen.

Zo kreeg ik vorige week, tijdens de luchtmachtdagen, een privérondleiding door een AWACS radarvliegtuigen om vervolgens onder het genot van een drankje in de VIP-area te kijken hoe schoolvriend Raymond de Apache-gevechtshelikopter demonstreerde aan zo’n 150.000 belangstellenden, hielp ik afgelopen vrijdagavond, na wederom een dagje simulatorvliegen, een door die zelfde luchtmacht gesponsorde luchtballon inpakken die toevallig met een paar collega’s de Terletse heide aandeed en reed ik twee weken geleden onverwachts met bijzondere vriend Ignace naar vliegveld Lelystad om van daar weer terug te vliegen met het vliegtuig dat daar voor onderhoud was gestald en waarop ik inmiddels hopeloos verliefd ben geworden: de PH-ELT, het kistje waarmee we op Terlet zweefvliegtuigen opslepen.

Net als met mooie vrouwen heb je ook mooie vliegtuigen zelden helemaal alleen en zo moet ik ook de liefde voor dit vehikel delen. Gelukkig niet met heel veel anderen en ach, in deze moderne tijden rust er zelfs op het delen van een liefde geen taboe meer… Zo gebeurde het dat zij een week of wat geleden getankt moest worden. Helaas bleek de brandstofvoorraad in de Terletse pomp uitgeput en ook op het nabijgelegen vliegveld Teuge kon er even niet worden geleverd. Daarom moest goede vriend Olaf, die die dag sleepdienst had, eveneens naar vliegveld Lelystad om daar de dorst van onze gezamenlijke vlam te lessen. Omdat ook Olaf niet vies is van het samen berijden van onze "LT" vergezelde ondergetekende hem op deze vlucht gewapend met een videocamera en zie hier het resultaat.