Ook niet in Oktober, maar...

Sinds het laatste bericht van 10 september is er weer veel gebeurd. Zo heb ik anderhalve week geleden een lang weekend met vriendinnetje Laura en haar vader gezeild op het IJsselmeer. Erg leuk en uitdagend was dat en ik heb er veel van geleerd. Ik denk dan ook dat ik er (weer) een nieuwe liefhebberij bij heb...
Verder ben ik ontzettend druk geweest met het regelen van de financiering. Een stresserige activiteit is dat en ik moet zeggen dat dit absoluut niet het leukste onderdeel van het hele proces is. Maar ja, zonder de benodigde centjes (en dat zijn er heeeeeeeel wat!) kom je er nu eenmaal niet. Al met al heeft het nogal lang geduurd voordat ik eindelijk afgelopen vrijdag groen licht had dat financier A akkoord ging met de door mij verzochte wijzigingen aan de voorwaarden en financier B heeft toegezegd dat zij het wel willen financieren. Goed nieuws dus en nog net op tijd... Want ik had met mijn baas de afspraak dat ik uiterlijk vorige week zou melden of ik nou wel of niet per 1 november (of eigenlijk 27 oktober) zou vertrekken. Dat kon dus nog net. En inmiddels is hij in het bezit van mijn ontslagbrief. Sterker nog, de wervingscampagne voor mijn opvolger is al van start. (Ze vragen iemand met een academisch niveau als mijn opvolger... YES!!!!)
Baan is dus opgezegd, financiering op een paar handtekeningen na dus helemaal rond. Vriendinnetje Laura is officieel bij mij in getrokken, zodat wij samen de woonlasten kunnen gaan delen. Nou, zo goed als klaar voor vertrek.... Zou je zeggen. Ware het niet dat... Ware het niet dat ik afgelopen maandag werd gebeld door iemand van de vliegopleiding met de mededeling dat de klas van 27 oktober een maandje wordt uitgesteld en nu begint op 1 december. Kennelijk waren er meer mensen als ik die nogal laat waren met financieren en er is zelfs iemand medisch afgekeurd. Daarom heeft men besloten een maandje later te starten. Dus ik weer als een gek naar mijn bazen gerend met de vraag of ik nog een maandje langer mag blijven. Gelukkig was dit geen probleem, mijn teamleader kwam zelfs blij over. De afdelingsmanager merkte alleen nog even subtiel op dat er inmiddels zoveel voortekenen zijn dat hij mij adviseerde er toch maar van af te zien en te solliciteren op mijn eigen functie. Uiteraard kon hij mij niet garanderen dat ik dan weer werd aangenomen, maar door mijn nieuw verworven status van externe garandeerde hij mij wel voordelige salarisonderhandelingen; dat dan weer wel... Nou ja, uiteraard ben ik er niet op in gegaan. En wellicht krijg ik daar ooit nog spijt van, maar of hij gelijk zal krijgen; we zullen het zien, de tijd zal het leren!