Vergeetachtig

Omdat mijn leven zich deels in the middle of Danish nowhere en deels in het vaderland afspeelt zal het u niet verbazen dat ik daarvoor regelmatig onderweg ben. Omdat de afstand echt te ver is om de reis iedere week te maken gaat er natuurlijk iedere keer een koffertje vol met kleding mee. Het in- en uitpakken gaat inmiddels al aardig routineus, maar toch gaat er weleens wat mis...

Begin januari, toen ik na de feestdagen weer terugkeerde, moest ik al eens tweewekenlang iedere dag langs het hokje van de grote boze soldatenman aan de poort van Flyvestation Skrydstrup omdat ik mijn toegangspasje thuis had laten liggen. Lastig natuurlijk, maar het kan altijd erger! Gistermiddag toen ik rustig noordwaarts cruiste over de authentieke Deutsche Staubahn en mijn gedachten langzaam afgleden sloeg mij namelijk ineens de schrik om het hart toen ik mij realiseerde dat ik dit keer wel een heel onhandige vergissing heb begaan. Deze middag heb ik mij derhalve in alle stilte teruggetrokken om rustig op zoek te kunnen gaan naar een aantal goedkope nieuwe onderbroeken…