Vorige week berichtte ik al enthousiast uit te zien naar de op handen zijnde vliegfase van mijn opleiding. Al weken scheren mijn klasgenoten en ik in mijn gedachten als ware luchthelden langs de blauwe hemel. Iedere dag een nieuwe vlucht. Iedere dag hoger, harder en verder. Iedere dag een nieuwe uitdaging. Iedere dag meer glorie…
Na een heerlijk langweekend in het vaderland, voorafgegaan door een ouderwets lange rit over de authentiek Deutsche Staubahn, was het vandaag dan echt zover. De vliegfase is begonnen! Om 09:00 werd mijn klasje (of wat er na de laatste weken nog van over is) verwacht op de vliegschool. En om maar vooral niets te hoeven missen van deze dag stond ik al ruimschoots voor die tijd klaar in mijn vers gestreken en gesteven uniform.
Om 09:00 zat een ieder van ons keurig in het afgesproken klaslokaal vol verwachting te wachten op wat er zou gaan komen. Naar verwachting in eerste instantie een vlieginstructeur. Maar helaas, om 09:05 nog geen instructeur. Ook om 09:10 nog geen instructeur. En ook om 09:15 nog steeds geen instructeur. Ah, om 09:20 werd dan eindelijk onze lang verwachte droom werkelijkheid: het begin van onze vliegfase.
Daar ik in het verleden al eens vaker wat gevlogen heb dacht ik maar eens snel te beginnen. In mijn tomeloze enthousiasme dacht ik met een beetje goede wil voor zonsondergang de eerste tien lessen maar eens af te ronden en wie weet zou ik zelfs de instructeur nog wat vliegles kunnen geven…
Maar helaas… In tegenstelling tot wat de naam “vliegfase” zou doen vermoeden nam de dag een totaal andere wending. In plaats van heroïsche kapriolen in het bovenaardse beperkte onze dag zich tot het bestuderen van een berg papierwerk die de stapel boeken uit de voorgaande theoriefase doet verbleken! De rest van de dag heb ik dus wéér niet vliegend maar ouderwets op mijn kamer doorgebracht met enkel nu en dan een blik op het luchtruim, daarbij weemoedig terugdenkend aan de formidabele vlucht die ik afgelopen zaterdag nog maakte met “alte Fliegerkamerade” Flugkapitän Frank en aan de zeiltocht van maandag met Lautje en mijn vader.
Na een heerlijk langweekend in het vaderland, voorafgegaan door een ouderwets lange rit over de authentiek Deutsche Staubahn, was het vandaag dan echt zover. De vliegfase is begonnen! Om 09:00 werd mijn klasje (of wat er na de laatste weken nog van over is) verwacht op de vliegschool. En om maar vooral niets te hoeven missen van deze dag stond ik al ruimschoots voor die tijd klaar in mijn vers gestreken en gesteven uniform.
Om 09:00 zat een ieder van ons keurig in het afgesproken klaslokaal vol verwachting te wachten op wat er zou gaan komen. Naar verwachting in eerste instantie een vlieginstructeur. Maar helaas, om 09:05 nog geen instructeur. Ook om 09:10 nog geen instructeur. En ook om 09:15 nog steeds geen instructeur. Ah, om 09:20 werd dan eindelijk onze lang verwachte droom werkelijkheid: het begin van onze vliegfase.
Daar ik in het verleden al eens vaker wat gevlogen heb dacht ik maar eens snel te beginnen. In mijn tomeloze enthousiasme dacht ik met een beetje goede wil voor zonsondergang de eerste tien lessen maar eens af te ronden en wie weet zou ik zelfs de instructeur nog wat vliegles kunnen geven…
Maar helaas… In tegenstelling tot wat de naam “vliegfase” zou doen vermoeden nam de dag een totaal andere wending. In plaats van heroïsche kapriolen in het bovenaardse beperkte onze dag zich tot het bestuderen van een berg papierwerk die de stapel boeken uit de voorgaande theoriefase doet verbleken! De rest van de dag heb ik dus wéér niet vliegend maar ouderwets op mijn kamer doorgebracht met enkel nu en dan een blik op het luchtruim, daarbij weemoedig terugdenkend aan de formidabele vlucht die ik afgelopen zaterdag nog maakte met “alte Fliegerkamerade” Flugkapitän Frank en aan de zeiltocht van maandag met Lautje en mijn vader.
2 opmerkingen:
Nou Martijn wat een drama zeg, ga je nog een beetje je best doen daar? :)
Jajaja ik ben weer in leven, een ex-elisabeth bewoner ;)
Martijn wat een drama zeg! Ga je nog een beetje je best doen daar? :)
Jajaja weer in leven, een ex-elisabethsbewoner ;)
Een reactie posten