Mooi-weer-piloten

Al enkele dagen was de sfeer in mijn klas bedompt en bedrukt. De reden? Het allerlaatste examen, waarmee de tijd hier in Denemarken wordt afgerond, kwam met rasse schreden dichterbij. Al vanaf dag één van ons verblijf hier in Denemarken wordt er door een ieder die een luisterend oor vindt verteld dat dit het moeilijkste examen is dat je ooit in je vliegende bestaan zult ondergaan. Schattingen over de kans dit examen niet te halen lopen uiteen van één op de vier tot zelfs één op de drie. Dat zijn natuurlijk geen cijfers om vrolijk van te worden. Zeker niet als je bedenkt dat onze klas bestaat uit vier personen, die allemaal op de zelfde dag examen zouden doen. Statistisch gezien moet er dus zeker één van ons zakken. Maar wie? Na één of meerdere recente, slechte ervaringen in het vliegtuig leek een ieder zichzelf ineens de kans toe te dichten dit potentiële slachtoffer te worden. Elk van ons had hiervoor zo zijn eigen redenen en ook ikzelf, die tot nu toe best heel aardig heb gevlogen en de test die toegang biedt tot het examen vorige week zonder al te veel problemen heb doorstaan, raakte veel van mijn zelfvertrouwen kwijt na een plotseling onverwacht slechte vlucht twee dagen voor de geplande datum.

In een dergelijk onrustige situatie wil je natuurlijk niets aan het toeval overlaten en probeer je alle voorwaarden te scheppen om het examen in harmonieuze omstandigheden af te leggen. Helaas leek het er op dat ook dat niet ging lukken. Het begon er al mee dat vlieginstructeur Kurt ons vorige week vertelde dat de aan ons aangewezen examinator de veelzeggende bijnaam “the butcher” heeft. Verder zouden ons aller examens, totaal dus vier in getal, tegen wat gebruikelijk is in op één dag worden afgenomen. Dat betekent dat de laatste kandidaat de hele dag moet wachten en dan pas laat aan de beurt is. En u raadt het natuurlijk al deze enigszins ongunstige rol viel mij te beurt. Als klap op de vuurpijl verklaarde vlieginstructeur Rune over deze situatie ook nog eens dat de examinator bij de laatste kandidaat waarschijnlijk snel klaar wil zijn en dus een kort maar zeer heftig examen zal ensceneren. Maar wat nog veel erger zou zijn, zo verklaarde Rune, is dat als hij de rest van de dag nog niemand zou hebben laten zakken hij waarschijnlijk erg streng zou zijn bij de laatste vlucht. Hoewel ik niet alles van dit relaas even serieus neem was er al met al dus genoeg om mij zorgen over te maken.

De grootste zorg voor de meesten van ons kwam echter van de weersdienst. Al enkele dagen leek het weer vandaag marginaal te worden. Een nawee van orkaan Bill, die eerder in het Caribisch gebied voor het nodige onheil zorgde, zou op de dag van het examen net noord van Denemarken liggen. Dit zou zorgen voor de nodige regen en lage bewolking. Nu wil het feit dat het examen dat wij moeten doen nu juist gericht is op het vliegen met behulp van instrumenten. Dit in tegenstelling tot het vorige examen dat geheel op zicht buiten de cockpit moest worden uitgevoerd. Het voordeel van deze techniek is dat ook onder slechte weerscondities, met weinig zicht en een lage wolkenbasis, kan worden gevlogen. Prima omstandigheden om de vaardigheden in deze kunst in de praktijk te demonstreren zou je dus zo denken. Helaas is er nog een weersfenomeen dat past bij een gewezen orkaan en dat is, zoals de geachte lezer wel zal weten, veel wind. En dat is nu juist iets dat je, zeker indien het uit de verkeerde hoek waait, niet kunt gebruiken. Vooral bij start en landing maakt teveel wind dwars op de baan het vliegen niet alleen moeilijk, maar indien het te hard wordt zelfs illegaal. En iets illegaals doen op je examen dat kan natuurlijk niet. En daarom bereikte ons gisteravond om 22:00 uur, toen ik net klaar was met alle berekeningen voor een gedegen vluchtplanning, het bericht dat onze examens die voor vandaag gepland stonden helaas geen doorgang zouden vinden.

Natuurlijk biedt dit uitstel van executie zo zijn voordelen. Op een andere dag zijn de weersomstandigheden om te vliegen waarschijnlijk beter. Mogelijk krijgen we voor die dag zelfs een andere examinator toegewezen die naar een wat vriendelijker bijnaam luistert en mogelijk worden de kaarten opnieuw geschud en hoef ik niet meer aan het einde van een lange dag wachten mijn examen af te leggen. Maar uiteraard heeft het ook nadelen. Had ik vandaag wel examen gedaan en was ik geslaagd, dan was er vanavond een feestje gevierd en zou ik morgen in de auto zitten om de middle of Danish nowhere definitief te verruilen voor den vaderlandsche bodem. Maar wat ik nog het ergste vind: alle inspanningen om ons te leren vliegen in slechte weersomstandigheden ten spijt blijken we, nu het puntje bij het paaltje komt, dus toch nog gewoon mooi-weer-piloten!