“Doe Van Maanen nog maar een worstje, die ziet er wat vermagerd uit…” Het is donderdagavond en “Van Maanen” is na een ruim zes uur durende rit over de authentieke Deutsche Staubahn voor een pitstop neergestreken op de camping nabij de Terletse vliegheide. Kort voor aankomst hadden goede vriend Olaf en zijn ouders samen met Lautje al een heuse barbecue ontstoken, zodat “Van Maanen” bij aankomst eigenlijk alleen maar hoefde aan te schuiven. Heerlijk!
Omdat ik afgelopen week wederom met goed gevolg een drietal progress-testen heb afgelegd en tevens mijn Polo-tje zeer binnenkort aan de beurt zou zijn voor de jaarlijkse APK-keuring was er een mooie gelegenheid de barak even te ontvluchten naar het vaderland. Naar zo bleek, gezien het weer, een prima keuze! En zo heb ik dus even samen met Lautje een paar daagjes kunnen genieten van ons appartementje in het Arnhemse.
Hoewel het doorgaans toch niet zo leuk is om grotendeels van elkaar gescheiden te leven heeft het ook wel degelijk voordelen. Van nature ben ik best een saaie piet. Zo mag ik, soms tot ergernis van mijn omgeving, graag een avond al zappend op de bank zitten (of liever nog liggen). Maar als je elkaar zo weinig ziet als Lautje en ik op het moment doen, dan doe je er natuurlijk alles aan om van het geringe samenzijn heuse quality-time te maken! En zo kwam het dat… zo kwam het dat Lautje en ik vrijdagochtend zomaar ineens tussen alle schoolreisjes door in het enige echte Nederlandse sprookjesbos rondliepen, namelijk dat van de Efteling. Best grappig als je bedenkt dat de Efteling ook heel wat attracties te bieden heeft voor de wat grotere bezoeker. En vooral van deze laatste attracties hebben Lautje en ik erg genoten…
Omdat ik afgelopen week wederom met goed gevolg een drietal progress-testen heb afgelegd en tevens mijn Polo-tje zeer binnenkort aan de beurt zou zijn voor de jaarlijkse APK-keuring was er een mooie gelegenheid de barak even te ontvluchten naar het vaderland. Naar zo bleek, gezien het weer, een prima keuze! En zo heb ik dus even samen met Lautje een paar daagjes kunnen genieten van ons appartementje in het Arnhemse.
Hoewel het doorgaans toch niet zo leuk is om grotendeels van elkaar gescheiden te leven heeft het ook wel degelijk voordelen. Van nature ben ik best een saaie piet. Zo mag ik, soms tot ergernis van mijn omgeving, graag een avond al zappend op de bank zitten (of liever nog liggen). Maar als je elkaar zo weinig ziet als Lautje en ik op het moment doen, dan doe je er natuurlijk alles aan om van het geringe samenzijn heuse quality-time te maken! En zo kwam het dat… zo kwam het dat Lautje en ik vrijdagochtend zomaar ineens tussen alle schoolreisjes door in het enige echte Nederlandse sprookjesbos rondliepen, namelijk dat van de Efteling. Best grappig als je bedenkt dat de Efteling ook heel wat attracties te bieden heeft voor de wat grotere bezoeker. En vooral van deze laatste attracties hebben Lautje en ik erg genoten…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten