Leek het de dag ervoor nog alsof alles wat ik deed voor het laatst was, afgelopen woensdag was ik (gewoon weer) zwarte piet bij vorige-vorige werkgever MeteoConsult. LACHEN! Wel geteld heb ik woensdag voor de vijfde keer het pietenpak aangetrokken. Ieder jaar wordt het een stukje professioneler en dit jaar was er zelfs een tweekoppige ondersteuning van dappere mensen die onze hoofden zwart maakte.
Wat kun je allemaal vertellen over zwarte piet spelen? Nou ja, de kunst is om zoveel mogelijk te doen als een kind (voor mij niet heel moeilijk) en vooral domme en ontwijkende antwoorden te geven op hun vragen (doe ik ooit anders?) Wat dat betreft had zwarte piet in de politiek niet misstaan... Verder is het de kunst om, samen met je teamleden (een man met een rood kleed om en nog meer van die zwarte idioten), ook de aanwezige volwassenen zoveel als mogelijk te entertainen. Bij voorkeur doe je dit door opmerkingen te maken die je doorgaans in het echte leven niet zomaar zou maken (mevrouw Heleen, wat bent u ineens grijs geworden...), of waarvan menigeen het schaamrood op de kaken zou krijgen (sinterklaas hoe is het met de schimmel tussen uw benen...?), maar waarvan de kindjes natuurlijk niets begrijpen. Het aanwezige team, aangevoerd door weerman wim-klaas (grijze baard, rode muts, zak op de rug, kruis om de nek en schimmel tussen de benen, wie kent hem niet?), verstond deze kunst dit jaar weer uitermate goed en het was dan ook wedromr een ervaring waarvan ik nog lang zal nagenieten.
Wat kun je allemaal vertellen over zwarte piet spelen? Nou ja, de kunst is om zoveel mogelijk te doen als een kind (voor mij niet heel moeilijk) en vooral domme en ontwijkende antwoorden te geven op hun vragen (doe ik ooit anders?) Wat dat betreft had zwarte piet in de politiek niet misstaan... Verder is het de kunst om, samen met je teamleden (een man met een rood kleed om en nog meer van die zwarte idioten), ook de aanwezige volwassenen zoveel als mogelijk te entertainen. Bij voorkeur doe je dit door opmerkingen te maken die je doorgaans in het echte leven niet zomaar zou maken (mevrouw Heleen, wat bent u ineens grijs geworden...), of waarvan menigeen het schaamrood op de kaken zou krijgen (sinterklaas hoe is het met de schimmel tussen uw benen...?), maar waarvan de kindjes natuurlijk niets begrijpen. Het aanwezige team, aangevoerd door weerman wim-klaas (grijze baard, rode muts, zak op de rug, kruis om de nek en schimmel tussen de benen, wie kent hem niet?), verstond deze kunst dit jaar weer uitermate goed en het was dan ook wedromr een ervaring waarvan ik nog lang zal nagenieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten