Decennium

Velen van u is het helaas niet ontgaan; ondergetekende bereikte afgelopen zaterdag, 30 augustus, de niet-onrespectabele leeftijd van dertig jaar. Omdat ik nog steeds moeilijk afscheid kan nemen van de kinderlijke gedachte dat dertig eigenlijk al stokoud is had ik al lang geleden besloten zo min mogelijk aandacht aan deze gebeurtenis te schenken. Aanvankelijk leek het erop dat mijn directe omgeving deze wens respecteerde. Enorm verrast was ik dan ook toen ik afgelopen vrijdagavond ineens oog in oog stond met mijn eigen Lautje.

Lautje bleek de reis naar Denemarken te hebben ondernomen om samen met mij het nieuwe jaar te kunnen inluiden. Met voorbedachten rade en bijgestaan door enkele niet nader te noemen klasgenoten had zij een vakantiehuis geboekt, alwaar wij de rest van het weekend zouden doorbrengen. Daar aangekomen werd ik wederom verrast. Dit keer door de aanwezigheid van nog twee heel dierbare mensen: mijn ouders!

Samen met Lautje, papa en mama heb ik een overheerlijke weekend gehad. We hebben lekker gegeten en gedronken, lekker bijgepraat en vooral van elkaars aanwezigheid genoten. Ook van de vele kaarten en berichten die ik van diverse kanten heb ontvangen heb ik volop genoten. En ook mijn klasgenoten hebben op zeer originele wijze blijk gegeven dat deze jaarwisseling niet onopgemerkt aan hun is voorbij gegaan (zie foto). Iedereen ontzettend bedankt. Hoewel ik nog steeds niet blij ben met mijn nieuwe leeftijd had ik mij geen betere manier kunnen voorstellen om dit nieuwe decennium in te luiden!